Kalabalığın ortasında babasından azar işiten çocuklar vardır hani, çekiştirilerek yürütülen... Kalabalıkta kaybolacağından korktuğu için elini de bırakamaz bir türlü o ruhunu delik deşik eden celladın. En kızgın olduğu anda bile bir tek ona güvenebileceğini hisseder, onu terk etmesinden korktuğu için daha bir sıkı sarılır hatta ellerine...
Böyle bir manzara işte, ektiğini biçecek olan insanların biçmek istemediklerini ekmeleri...
içimi acıtıyor...